Daha iri

См. также в других словарях:

• iri — sf. Olağandan daha hacimli, olağanı aşan büyüklüğü olan, ince karşıtı Onun getirdiği kızarmış eti, şarabı, iri ve sulu elmaları acele yuttu. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler iribaş iri iri iri kıyım iri laf iri yapılı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• iriləşmək — f. Daha iri olmaq; həcmcə, ölçücə, cüssəcə daha da böyümək; yekələnmək, irilənmək. Meyvələr gündən günə yetişib iriləşir. – <Fərmanın> ortaboylu nazik vücudu getdikcə iriləşir, bədənindəki uşaq kövrəkliyi daha az hiss olunurdu. Ə. S.. Göy… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• greyfurt — is., bit. b., İng. grapefruit 1) Turunçgillerden sıcak bölgelerde yetişen bir meyve ağacı (Citrus decumana) 2) Bu ağacın portakaldan daha iri, kanarya sarısı renginde, tadı acımsı meyvesi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• tosuncuk — is., ğu Olağandan daha iri doğmuş çocuk …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• tavanalı — sif. Maddi imkanı olan, varı, pulu, dövləti olan; pullu, dövlətli, varlı. <Qorxmaz:> Mən bu fikirdəyəm ki, biz daha iri, tavanalı və güclü bir kolxozda birləşməliyik. Ə. Vəl …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ARTAL — Akranlarından ve benzerlerinden çok daha iri yapılı olan …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kırmak — i, ar 1) Sert şeyleri vurarak veya ezerek parçalamak Taşları kırmak. Bardağı kırmak. 2) İri parçalara ayırmak 3) nsz Belirli bir biçimde katlamak Forma kırmak. 4) Öldürmek, yok olmasına neden olmak Bu yıl soğuk hayvanları kırdı. 5) Bir şeyin… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• bulud — 1. is. 1. Səmada toplanan su buxarı yığını. Ağ buludlar. Qara buludlar. – Gün çıxır, göydə bulud qırmızı rəngə boyanır. A. S.. Günəş parça parça ağarışan buludlar arasından süzüb çıxdıqca, hava daha da istiləşir. M. Hüs.. 2. məc. Təhlükə, qorxu… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti